ساکنان زمین همیشه از ایده‌ی یافتن حیات فرازمینی به وجد می‌آیند، مخصوصاً اگر این ایده مربوط به... 
-ساکنان زمین همیشه از ایده‌ی یافتن حیات فرازمینی به وجد می‌آیند، مخصوصاً اگر این ایده مربوط به فرازمینی‌های مریخی باشد. تا به حال هزاران کتاب نوشته و برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی در این زمینه ساخته شده‌اند و در هریک مریخی‌ها به شکل و شمایلی گوناگون به زمینی‌ها معرفی شده‌اند. از فرازمینی‌های اچ. جی. ولز H.G. Wells در فیلم جنگ دنیاها (Wars of the Worlds)، تا کلاه رومی و لباس لونی تونز (شخصیت کارتونی looney Tunes) در ماروین مریخی Marvin the Martian.
اما در جواب این همه اشتیاق به وجود فرازمینی‌های مریخی، دانشمندان فقط یک پاسخ دارند: جوّ سیاره‌ی سرخ از هیچ‌نوع حیاتی پشتیبانی نمی‌کند.
-در سال ۱۹۷۶/۱۳۵۵، فضاپیمای وایکینگ۱ ناسا در جست‌وجوی مکان مناسبی برای فرود فضاپیمای وایکینگ ۲ بود که به چیزی عجیب برخورد. این فضاپیما که در حال گرفتن تصاویری از منطقه‌ای به نام سیدونیا Cydonia بود، عکسی گرفت که شبیه به چهره‌ی انسان بود. این چهره‌ی عظیم بیش از سه کیلومتر پهنا داشت و چشم‌ها، بینی و لب این چهره کاملاً واضح بود.
همین تصویر کافی بود تا روزنامه‌ها، تلویزیون و استودیوی فیلم‌های سینمایی به سرعت این خبر را همه جا منتشر کنند و تصویر را مدرکی محکم و مستند بر وجود حیات در مریخ بدانند. ریچار هوگلند Richard Hoagland، نویسنده و نظریه‌پرداز، بزرگ‌ترین طرفدار این نظریه بود. او معتقد بود که این چهره در واقع از شهری باستانی باقی مانده است و مریخی‌های هوشمند آن را ساخته‌اند.
اگرچه این تصویر بسیار واضح بود اما ناسا به سرعت اعلام کرد که این چهره فقط ناشی از خطای دید است و زاویه خورشید نسبت به سطح مریخ، سایه‌هایی را ایجاد کرده است که به نظر چشم‌ها، بینی و لب می‌رسند. اما معتقدان حقیقی به سرعت به این بیانیه‌ی ناسا این‌گونه پاسخ دادند که ناسا می‌خواهد شواهد مبنی بر وجود حیات در مریخ را پنهان کند
البته دانشمندان باور نکردند که چهره‌ی مریخی واقعاً ساخته‌ی دست مریخی‌ها است و می‌خواستند نگاهی دقیق‌تر به آن بیاندازند. هنگامی که روش‌ها و ابزارهای عکاسی بیشتر پیشرفت کردند در سال ۱۹۹۸/۱۳۷۷ مدارگرد مریخ تصویری با دقتی ۱۰ برابر تصویر پیش گرفت. در این تصویر آن‌چه چشم و بینی و لب به نظر می‌آمد به صخره‌ها و سنگ‌های طبیعی تبدیل شدند.
البته باز هم کسانی که به حیات مریخی باور داشتند تصویر جدیدتر را هم‌چنان باور نکردند. هوگلند مدعی بود که این تصویر از عمد آن‌قدر بزرگ شده است که جزئیات چهره از بین برود.
-بنابراین باز هم در سال ۲۰۰۱/۱۳۸۰ نقشه‌بردار مریخ باز هم تصاویری با جزئیات بیشتر گرفت. مجموع این تصاویر که از زوایای گوناگون گرفته شده بود تصویری سه‌بعدی در اختیار دانشمندان گذاشت. پس از تحلیل ابعاد و ارتفاع ساختار آن، نهایتاً دانشمندان اعلام کردند که این چهره مرحله‌ای از شکل‌گیری صخره‌های مریخی است که مانند آن در زمین فراوان است. اگرچه این تصویر توانست علاقه‌مندان به حیات مریخی را ناامید کند اما به مذاق زمین‌شناسان بسیار خوش آمد چراکه دانشمندان اعلام کردند که این تپه و صخره‌ها جایی شکل گرفته‌اند که زمانی اقیانوس مریخی بوده است. این تپه یا به علت حرکت آهسته‌ی یخچال‌های طبیعی شکل گرفته است یا به علت باد و فرسایش خاک و آب، همان‌طور که صخره‌ها و سنگ‌ها روی زمین شکل می‌گیرند.
البته دانشمندان و علاقه‌مندان حیات مریخی، هیچ‌کدام از مریخ دست برنداشته‌اند و هردو گروه هم‌چنان امیدوارند که به اطلاعات و یافته‌های جدیدتر و مهیج‌تری درباره‌ی سیاره‌ی سرخ برسند.
-چهره‌ی مریخی اما این‌بار با وضوح و جزئیات بیشتر.
-منبع:canot.ir
