خورشید، ستاره‌ی حیات‌بخش منظومه‌ی شمسی را در مجموع مقاله‌های صفرکیلومتر بیشتر بشناسید.
خورشید، نزدیک‌ترین ستاره به زمین است که قطری نزدیک به ۱۰۹ برابر قطر زمین، حجمی برابر ۱،۲۵۰،۰۰۰ برابر حجم زمین و جرمی حدود ۳۳۳ هزار برابر جرم زمین دارد و حدود ۸/۹۹ جرم کل منظومه‌ی شمسی را به‌خود اختصاص داده است در مقایسه با میلیاردها ستاره‌ی کهکشان ما ستاره‌ای عادی و متوسط به شمار می‌رود که روشنی ظاهری و اندازه‌ی آن صرفاً معلول نزدیکی به زمین است .
این ستاره‌ی متوسط با قدر ظاهری حدود ۲۷- و قدر مطلق ۸/۴ + از گونه‌ی طیفی G2، تقریباً ۱۴۹ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد. این فاصله در دی ماه، بیش از ۵ میلیون کیلومتر کم‌تر از تیر ماه است، به این ترتیب خورشید در فصل زمستان به ما نزدیک‌تر است.
شتاب گرانشی سطح خورشید ۲۸ برابر شتاب گرانش سطح زمین است از این رو کودکی ۱۰ کیلویی در خورشید ۲۸۰ کیلوگرم وزن خواهد داشت.
جالب است بدانید چگالی زمین ۴ برابر چگالی خورشید (سطح خورشید) است البته چگالی خورشید ثابت نیست و در مرکز آن چگالی گاز به علت فشار زیاد وزن ماده‌ای که روی آن انباشته شده است یک‌صد برابر چگالی آب افزایش می‌یابد(حدود ۱۰ برابر چگالی سرب).
نکته‌ی درخور توجه دیگر چرخش خورشید به دور خود است که نقاط گوناگون آن با سرعت زاویه‌ای ثابتی حول محورش نمی‌چرخند و هرچه از استوا به قطب‌ها نزدیک می‌شویم سرعت دوران افزایش می‌یابد. طبق مشاهدات و محاسبات نقطه‌ای که در استوا واقع شده یک دوران کامل به دور خورشید را در ۲۵ روز طی می‌کند در حالی‌که در ۶۰ درجه‌ای شمال و یا جنوب استوا یک دوران کامل ۳۱ روز به طول می‌انجامد.
-لایــــــــــــــــه های درونی
-هسته (Core)
هسته‌ی خورشید از مرکز تا حدود ۲۵ درصد شعاع خورشید را فرا می‌گیرد. فرایند همجوشی (گداخت) هسته‌ای در هسته صورت می‌گیرد و اتم‌های گاز هیدروژن تحت فشار زیاد تا حدود ۱۵ میلیون درجه‌ی سانتی‌گراد داغ می‌شوند که این حرارت برای همجوشی اتم‌های هیدروژن و تبدیل آن‌ها به اتم هلیم کافی است. انرژی حاصل از این فرایند به‌صورت گرما و تششعاتی مانند پرتو ایکس، فرابنفش، فروسرخ و گاما ظاهر می‌شوند ولی فقط فوتون‌هایی با طول‌موج پایین (مانند پرتو گاما و ایکس) توان خروج از هسته را دارند و مابقی جذب هسته می‌شوند.
-منطقه‌ی تابش یا تشعشع (Radiation Zone )
این ناحیه حدود ۵۵ درصد از شعاع میانی خورشید را شکل می‌دهد که همراه هسته مجموعاً ۷۰ درصد خورشید را در برمی‌گیرند و متوسط دمای آن حدود ۷ میلیون درجه سانتی‌گراد است. در این ناحیه انرژی با تششعات متوالی به سمت بالا رانده می‌شود.
-ناحیه‌ی همرفتی ( Convective )
در این ناحیه که با ضخامت تقریبی ۲۰۰ الی ۲۵۰ هزار کیلومتر ، ۲۰ درصد مابقی خورشید را شامل می‌شود. جریان‌های انتقال حرارتی باعث انتقال انرژی از ناحیه تشعشع به سطح خورشید می‌شود. به این ترتیب ملوکول‌های گازی این ناحیه به شکل ستون‌هایی با جذب انرژی از لایه‌ی پایینی داغ شده به طرف بالا حرکت می‌کنند و پس از سرد شدن دوباره به طرف پایین حرکت می‌کنند. دمای نواحی پایین این لایه به علت نزدیکی به منطقه‌ی تشعشع حدود ۵ میلیون درجه‌ی سانتی‌گراد و نواحی بالای آن که هم مرز جوّ خورشید است حدود ۶۰۰۰ درجه است.
-منبع:canot.ir
