برگزاری گردهمایی دانش پژوهان کلاس های نج…

مرکز آموزش نجوم و معرفی علوم نوین آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)

گزارش تصویری رصد اولین خورشید گرفتگی قرن

در مرکز نجوم آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)

رصدخورشید گرفتگی جزئی

توسط مرکز نجوم آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)

آغاز ثبت نام دوره پاییز1401

در مرکز آموزش نجوم آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)

گزارش تصویری کلاس های تابستان 1401

مرکز آموزش نجوم حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برپا نموده است

فضاپیمای کاسینی ناسا که در مدار زحل حرکت می کند تصاویری را از برخورد شهاب سنگهای کوچک با این سیاره زیبا فراهم کرده که در حلقه آن به جریانی از حباب تبدیل شده و نابود می شوند.   

-درخشش نور خورشید روی حلقه های زحل موجب می شود که بقایای خرده سیاره ها روشن تر به نظر برسند.

 

براساس گزارش آزمایشگاه رانش جت ناسا در کالیفرنیا، تصاویر ثبت شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا، حلقه زحل را غیر از زمین، ماه و مشتری به تنها نقطه ای تبدیل کرده که دانشمندان می توانند تأثیرات را همزمان با وقوع مشاهده کنند.

شهاب سنگهایی که به زحل برخورد کردند کوچک بودند که اندازه آنها از 1.25 سانتیمتر تا چند متر متغیر بود.

براساس گزارش آزمایشگاه رانش جت ناسا دانشمندان پیش از این 9 شهاب سنگ در سالهای 2005، 2009 و 2012 را پس از برخورد به زحل شناسایی کرده بودند.

لیندا اسپیلکر دانشمند پروژه کاسینی در آزمایشگاه رانش جت اظهار داشت: این نتایج جدید نشان می دهد که نرخ تأثیرات امروز برای ذره های کوچک در زحل درست شبیه زمین است. در حالی که زمین و زحل در منظومه شمسی ما تفاوتهای بسیاری با هم دارند و مشاهده این مطلب بسیار هیجان انگیز است.

وی اضافه کرد: به نظر می رسد که حلقه زحل شبیه یک آشکار ساز بزرگ شهاب سنگ کار می کند، 100 برابر محوطه سطح زمین و تور بلند مدت کاسینی در اطراف زحل پاسخ این پرسش را فراهم کرده است.

محققان اظهار داشتند: برخلاف شرایط خاص وقتی که خورشیدی با زاویه کم به حلقه های زحل می درخشد، ابرهای بقایای خرده سیاره نسبت به حلقه ها روشن تر به نظر می رسد که این امر در تصاویر کاسینی از زحل به خوبی به نظر می رسد.

مت تیسکارنو از دانشمندان کاسینی در دانشگاه کورنل اظهار داشت: ما می دانیم که این تأثیرات کوچک مدام رخ می دهند اما از میزان بزرگی و یا تکرار آنها خبر ندادیم و الزاما انتظار نداریم که این تأثیرات در قالب ابرهای تماشایی باشند.

وی افزود: درخشش نور خورشید روی حاشیه حلقه ها شبیه دستگاه ضد پوشش عمل می کند و موجب می شود که تأثیراتی که در شرایط عادی به چشم نمی خورد، قابل مشاهده شود.

فضاپیمای کاسینی در سال 1997 به سمت زحل پرتاب شد و در سال 2004 به زحل رسیده و قسمتی از آن با نام Huygens از آن جدا شده و در سطح تیتان بزرگترین قمر آن فرود آمد.

این فضاپیما برای رسیدن به مدار مطلوب 2 بار از گرانش سیاره زهره و یک بار از گرانش زمین استفاده کرد. وزن آن 6 تن و هزینه آن 4.3 میلیارد دلار برآورد شده است. کاسینی علاوه بر نقشه برداری دریاچه های متان در قمر تیتان، شناسایی آبفشانهای یخی (icy geyser) بیرون زده در قمر انسلادوس (Enceladus) و ردیابی طوفانها در جو زحل، مطالعات فراوان و گسترده ای بر روی سیستم حلقه ها و محیط آنها انجام داده است.

این بررسیها و مشاهدات به ماهیت ذرات حلقه ها، چگونگی برهم کنش آنها با یکدیگر و با قمرهای سیاره و نقش غبار ریز در سیستم حلقه ها نور تازه ای بخشیده است.

-منبع:خبرگزاری مهر