تلسکوپ فضایی هابل هفت کهکشان جدید و یا شاید بهتر باشد بگوییم بسیار قدیمی یافته است که ما را به دورانی می‌برد که عالم فقط ۳۵۰ میلیون ساله بود (البته به‌طور دقیق‌تر میان ۳۵۰ تا ۶۰۰ میلیون سال). 
این کهکشان‌ها به مرور با تولید ستاره‌های بیشتر و تابش آن‌ها دوباره و دوباره گرم و یونیزه شده‌اند، همین روند «باز یونیزه شدن»، هیدروژن سردی را که خیلی زود پس از انفجار بزرگ تولید شد، گرم می‌کند و عملاً باعث می‌شود تا ما اکنون بتوانیم عالم دور و نزدیک‌تر به روزهای نخست شکل‌گیری‌اش را ببینیم. اخترشناسان معتقدند که روند باز یونیزه‌شدن در ۲۰۰ تا یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ رخ داده است.
محققان گمان می‌کنند که حداقل یکی از این هفت کهکشان با انتقال به سرخ ۱۱٫۹، فقط ۳۸۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته است. همان‌طور که می‌دانید دانشمندان عالم دور را در نور نزدیک به فروسرخ بررسی می‌کنند چرا که با انبساط عالم و گسترش فضا نور طول موج نور مرئی و فرابنفش به طول موج فروسرخ نزدیک می‌شود، اثری که به آن «انتقال به سرخ» می‌گویند. پس هرچه کهکشانی دورتر باشد، انتقال به سرخ آن بیشتر است.
این نتیجه‌ی جدید از تصویر میدان فراژرف هابل به دست آمده است. گروهی از اخترشناسان با مدیریت ریچارد الیس Richard Ellis از مؤسسه‌ی تکنولوژی کالیفرنیا از دوربین شماره‌ی ۳ میدان دید باز هابل استفاده کردند تا بتوانند در نور فروسرخ ژرف‌تر عالم را ببینند. رصد و عکاسی با این دوربین شش هفته (طی مرداد و شهریور امسال) طول کشید و اکنون نخستین نتایج علمی آن منتشر شده است. البته هدف اصلی این پروژه این بود که اخترشناسان دریابند که در عالم اولیه، با چه سرعتی کهکشان‌ها شکل می‌گرفتند و تعداد آن‌ها افزایش می‌یافت. پاسخ این پرسش نشان می‌دهد که کهکشان‌ها چقدر سریع ستاره‌های اصلی خود را تولید کرده‌اند.
اخترشناسان برای استفاده از دوربین هابل دو نکته را در نظر گرفتند. یکی این‌که در تصاویر جدید نوردهی‌های طولانی‌مدت‌تری نسبت به تصاویر قبلی انجام شد و دیگری این‌که برای بالا بردن دقت اندازه‌گیری فواصل کهکشان‌ها از همه‌ی فیلترهای رنگی، مخصوصاً چهار فیلتر خاص نزدیک به فرو سرخ، هابل استفاده شد. در کهکشان‌هایی که نور آن‌ها به فروسرخ انتقال می‌یافت،هیدروژن همه‌ی نور مرئی و بیشتر نوری که در طول‌موج فرو سرخ ساطع می‌شد را جذب می‌کرد. به همین علت این کهکشان‌های دوردست در بیشتر فیلترهای هابل دیده نمی‌شدند اما در فیلترهای فروسرخ با طول‌موج بلندتر این هفت کهکشان کشف شدند.
این تحقیقات پایه‌ای برای نسل بعدی تلسکوپ‌های فضایی است، نسل بعدی که با تلسکوپ فضایی جیمز وب آغاز خواهد شد. این تلسکوپ نسبت به هابل بسیار دورتر را می‌بیند و این به معنای بازگشت در زمان است. عالم اکنون ۱۳٫۷ میلیارد سال دارد، هابل ما را تا تقریباً ۴۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ رسانده است اما تلسکوپ جیمز وب چقدر دورتر و عقب‌تر را نشان خواهد داد؟ پاسخ این پرسش بسیار هیجان‌انگیز است مخصوصاً که با این نتایج جدید اکنون می‌دانیم که کهکشان‌های بسیاری در ژرفای فضا وجود دارند که هنوز کشف نشده‌اند.
-منبع:canot.ir
