تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویری حیرت‌انگیز از حلقه‌ی درخشانِ در حال ستاره‌سازی پیرامون قلب کهکشان مارپیچی میله‌ای NGC 1097 ثبت کرده است. 
امتیاز تصویر:ESA/Hubble & NASA
تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویری حیرت‌انگیز از حلقه‌ی درخشانِ در حال ستاره‌سازی پیرامون قلب کهکشان مارپیچی میله‌ای NGC 1097 ثبت کرده است. این تصویر در مقیاس بزرگ‌تر نسبت به کهکشان‌های مارپیچی دیگر بازوهای کم‌نوری دارد که مرکز کهکشان مارپیچی‌اش را احاطه کرده است و از لبه‌های این قاب فراتر رفته است.
این کهکشان از روبرو که جرم محبوب منجمان به شمار می‌رود؛ در فاصله‌ی ۴۵ سال نوری زمین در صورت فلکی جنوبی کوره قرار دارد. در واقع NGC 1097 یک کهکشان سیفرت است. در قلب این کهکشان اَبَرسیاه‌چاله‌ای به اندازه‌ی ۱۰۰ میلیون برابر جرم خورشید در حال بلعیدن مواد پیرامون خود است. نواحی اطراف این سیاه‌چاله به علت نور موادی که در حال فرو رفتن به درون اَبَرسیاه‌چاله هستند به شدت می‌درخشد. این حلقه‌ی بارز اطراف سیاه‌چاله که با شکل‌گیری ستاره‌ی جدید در حال انفجار همراه شده است باعث جاری شدن مواد را به طرف میله‌ی مرکزی کهکشان شده است. این نواحی در حال شکل گیری ستاره به کمک تابش ابرهای هیدروژن یونیزه‌شده می‌درخشد. حلقه حدود ۵۰۰۰ هزار سال نوری پهنا دارد و بازوهای مارپیچی این کهکشان ده‌ها هزار سال‌نوری فراتر از این گسترده شده است.
این کهکشان یک جرم زیبا برای شکارچیان ابرنواختر هم به شمار می‌رود و تاکنون میزبان سه ابرنوختر طی ۱۱ سال، از ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۳ بوده است. بی‌شک این کهکشان ارزش به طور منظم رصد کردن را دارد. البته چیزی که درباره‌یNGC 1097 جالب است به تنهایی سرگردان نبودن آن در فضا است. این کهکشان دو کهکشان کوچک همدم هم دارد. کهکشان‌های اقماری آن NGC 1097A، یک کهکشان کروی است که در فاصله‌ی ۴۲ هزار سال نوری از مرکز NGC 1097 قرار دارد و دیگری NGC 1097B کهکشان کوتوله‌ی کوچک است. هر دو کهکشان اقماری در خارج از قاب تصویر قرار دارند و در این تصویر دیده نمی‌شود. اخترشناسان شواهدی دارند که نشان می‌دهدNGC 1097 و NGC 1097A در گذشته به هم برخورد کرده‌اند.
-منبع:canot.ir
