کهکشان‌های کوتوله باید به وفور پیرامون راه شیری وجود داشته باشند. اما تا به‌حال رصدها چنین وفوری را نشان نداده‌اند. 
رصدهای دقیق طی دو دهه‌ی گذشته نشان می‌دهند که ۷۵% عالم از انرژی تاریک، ۲۰% ماده‌ی تاریک و ۵% ماده‌ی معمولی تشکیل شده است. کهکشان‌ها و مواد در عالم در شبکه‌هایی پیچیده از تارها و خلاء که با نام تار کیهانی می‌شناسیم، گرد آمده‌اند. کامپیوترها وابرکامپیوترها به ما نشان می‌دهند که در چنین عالمی، تعداد بسیار زیادی کهکشان‌های کوچک کوتوله باید در همسایگی ما وجود داشته باشند. این کهکشان‌های کوتوله، که یک‌هزارم جرم راه شیری را دارند. با این حال تعداد چندان زیادی از این کهکشان‌ها تا به حال رصد نشده‌اند که به دور راه شیری می‌گردند. این کمیاب بودن آن‌ها چالشی پیش روی دانشمندان است.
گروهی بین‌المللی از محققان این موضوع را در پروژه‌ی شبیه‌سازی محدود به عالم محلی ( به‌طور مخفف CLUES) پیگیری می‌کنند. این شبیه‌سازی سرعت و موقعیت رصد شده‌ی کهکشان‌ها را در ده‌ها میلیون سال نوری راه شیری بررسی می‌کند تا به طور دقیق محیط پیرامون کهکشانمان شبیه‌سازی شود. استفان گتلبر Stefan Gottlober از مؤسسه‌ی اخترفیزیک پتسدم می‌گوید:« هدف اصلی این پروژه شبیه‌سازی تکامل گروه محلی، کهکشان آندرومدا و راه‌شیری و همسایگان کم‌جرم آن‌ها، است که در مقیاس بزرگی رصد شده‌اند».
در این شبیه‌سازی‌ها اخترشناسان تعدادی کهکشان کوتوله‌ی دور در گروه محلی یافته‌اند که با سرعت‌های بالا نسبت به تار کیهانی در حرکتند، به طوری که مقدار زیادی از گاز و غبار خود را به جا می‌گذارند. اخترشناسان به این روند نام «تار کیهانی تهی‌کننده» را داد‌ه‌اند چرا که ساختار تار مانند کیهان باعث از بین رفتن منابع گاز این کهکشان‌های کوتوله می‌شود.
بدون منابع گاز که ستاره‌ها را تولید کند،این کهکشان‌های کوتوله بسیار کوچک و تاریک مانده‌اند، به طوری که به سختی دیده می‌شوند. از نظر اخترشناسان این توضیح بسیار مناسبی برای کمبود وجود کهکشان‌های کوتوله پیرامون راه شیری است.
-منبع:canot.ir
