مرکز نجوم و آسمان‌نما آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)

چه‌گونه یک سیاره می‌تواند "داغ‌تر از داغ" باشد؟!
پاسخ این‌جاست: هنگامی که فلزهای سنگین، به جای متراکم شدن در جو سیاره به شکل ابر، از آن فرار می‌کنند!

_ به گزارش پارس اسکای :طی رصدهای صورت گرفته توسط تلسکوپ فضایی هابل معلوم شد، در جایی خارج از منظومه‌ی شمسی، یک سیاره‌ی فراخورشیدی عجیب به نام WASP-121b وجود دارد که جریان‌های بسیار داغی از فلزهای تبخیرشده‌ای مانند آهن و منیزیم از آن، خارج می‌شوند!

مشاهدات نشان داد که این سیاره، مشابه سیاره‌ی مشتری، بزرگ و گازی است. از طرفی با توجه به نزدیک بودن این سیاره به ستاره‌ی میزبان خود، چنان داغ شده است که حتی عناصر فلزی سنگین (عناصری سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم) در حال فرار از جو آن می‌باشند.

در حالت عادی، سیاره‌های داغی که ابعادی مشابه مشتری داشته باشند، آن چنان داغ نیستند که مانع متراکم شدن عناصر سنگینی مانند آهن و منیزیم به شکل ابر شوند.

اما، این مورد، برای سیاره‌ی WASP-121b صدق نمی‌کند؛ چرا که این سیاره چنان نزدیک به ستاره‌ی میزبان خود شده که دمای لایه‌های بیرونی جو آن، به بیش از 2500 درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد.

دمای جو این سیاره، ده برابر بیش‌تر از دمای جو هر سیاره‌ی شناخته‌شده‌ی دیگری است.
این سیاره، در فاصله‌ای معادل 900 سال نوری از زمین قرار دارد.

دیوید سینگ، محقق برجسته‌ی دانشگاه جان هاپکینز ایالت مریلند می‌گوید:
"پیش‌تر، عناصر سنگینی مانند فلزها را، فقط در لایه‌های پایینی جو سیارات داغ مشتری‌گون دیده بودیم؛ در نتیجه، نمی‌دانستیم که ممکن است آن‌ها از جو سیاره فرار کنند یا خیر!
اما، WASP-121b نشان داد که عناصر خارج شده از جو آن، چنان دور شده‌اند که حتی دیگر در دام گرانشی سیاره نیز، قرار ندارند!"

پرتوهای فرابنفش ساطع شده از ستاره‌ی میزبان (ستاره‌ای که از خورشید، داغ‌تر و روشن‌تر نیز می‌باشد)، عامل داغ شدن لایه‌هایی بیرونی جو سیاره و به طبع آن، فرار بخش‌هایی از آن شده است.

دیوید سینگ، در این رابطه می‌گوید:
"ممکن است وجود گازهای آهن و منیزیم در جو سیاره، به افزایش دمای آن کمک کرده باشند؛ چرا که وجود چنین گازهایی، باعث شفافیت جو سیاره نسبت به پرتوهای فرابنفش شده و در نتیجه، موجب بالا رفتن دمای لایه‌های بیرونی آن می‌شوند."

• مترجم: معین پاکجو