به نظر می‌رسد امسال چندان روزهای شیرینی برای شکارچیان سیارات فراخورشیدی ندارد. 
-به نظر می‌رسد امسال چندان روزهای شیرینی برای شکارچیان سیارات فراخورشیدی ندارد. همین چند وقت پیش بود که ناسا اعلام کرد فضاپیمای کپلر به پایان عمر کاری خود رسیده است. اکنون هم آژانس فضایی فرانسه CNES اعلام کرده است که ماهواره‌ی COROT دیگر توان ادامه دادن مأموریت خود را ندارد.
این ماهواره‌ِ کوچک و نسبتاً ارزان (هزینه‌ی ساخت آن ۱۶۰ میلیون یورو بود) در سال ۲۰۰۶/۱۳۸۵ به فضا پرتاب شد تا سیارات فراخورشیدی را به روش گذر بیابد و البته همکار خوبی هم برای فضاپیمای کپلر باشد که قرار بود سه سال بعد به فضا پرتاب شود.
اگرچه افتخار یافتن بیشتر سیارات خورشیدی به نام کپلر زده شده است، ماهواره‌ی COROT هم افتخاراتی برای خود دارد. مثلاً یافتن قطعی نخستین سیاره‌ی خاکی که آن را با نام COROT-7b می‌شناسیم. این سیاره تقریباً دوبرابر زمین با چگالی هم‌اندازه با سیاره‌ی ما است. سیاره‌ی COROT-7b هر ۲۰ ساعت یک‌بار به دور ستاره‌ی مادر می‌گردد و احتمالاً آن سو از سیاره که دائماً رو به ستاره است سطحی مذاب دارد.
فعالیت ارزشمند دیگر COROT در زمینه‌ی لرزه‌شناسی ستاره‌ها و سیارات فراخورشیدی است. این ماهواره با اندازه‌گیری‌های دقیق به دانشمندان کمک کرد تا لرزه‌ها و نوسان ستاره‌های دوردست را ردیابی کنند، نوسان‌هایی که فقط به ساختار درونی ستاره بستگی ندارند و سن، جرم و ابعاد آن هم مربوطند. ماهواره‌ی COROT دقیقاً در اندازه‌گیری همین پارامترها به یاری دانشمندان آمد.
محققان آژانس فضایی فرانسه معتقدند که این لرزه‌شناسی موقعیت خوبی است تا بتوان تاریخچه‌ای دقیق از نحوه‌ی شکل‌گیری ستاره‌ها در مناطق بیرونی‌تر راه‌شیری به دست آورد.
چه بلایی بر سر COROT نازل شد؟
درواقع COROT از ماه نوامبر/ آبان به بعد دیگر اطلاعاتی به زمین نفرستاد و از آن موقع مهندسان در فکر راه چاره‌ای برای بازیابی ماهواره‌اند، راه چاره‌ای که نهایتاً پیدا نشد.
علت دقیق از کارافتادگی ماهواره نامعلوم است اما به نظر می‌رسد مبدلی که نیروی لازم را به کامپیوترها می‌رسانده از کار افتاده است.
این اتفاق هنگامی روی داد که ماهواره از منطقه‌ای به نام آنومالی اطلس جنوبی می‌گذشت. این منطقه، برفراز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس، جایی است که قطر کمربند ون‌آلن به کاهش یافته و به چندصد کیلومتر می‌رسد. در نتیجه حفره‌ای از ذرات پرانرژی ایجاد می‌شود که برای ماهواره‌ها بسیار خطرناک است.
به احتمال قوی برخورد ذرات با ابزارهای COROTباعث از کارافتادگی آن شده است. البته باید درنظر گرفت که این ماهواره قرار بود فقط سه سال کار کند در حالی‌که شش سال به فعالیت ادامه داد و باید پذیرفت که پس از شش سال ابزارهای COROT دیگر پیر شده‌اند.
پاییز امسال COROT سقوط خود را به جوّ آغاز می‌کند اما این هبوط به سرعت انجام نخواهد شد بلکه با سرعتی بسیار اندک ماهواره درون جوّ سقوط خواهد کرد تا به طور کامل بسوزد.
اگرچه ناسا وعده‌ی مأموریت TESS را به شکارچیان فراخورشیدی داده است که در سال ۲۰۱۷/۱۳۹۶ به فضا پرتاب خواهد شد اما درهرحال به پایان رسیدن دو مأموریت بسیار مهم کپلر و COROT، آن هم تقریباً هم‌زمان چندان به مذاق علاقه‌مندان فراخورشیدی‌ها خوش نمی‌آید.
-منبع:canot.ir
